Ik ben een ontzettende fan van Tapas.. Ik houd echt van de Spaanse keuken! Als ik dan dus voor m'n werk een nacht in Delft moet slapen en een restaurantje zoek om te gaan eten, is een tapasbar natuurlijk een goed gewaardeerde optie!
Collega's van me waren een paar weken voor mijn bezoek al bij La Cubanita geweest, en vonden het een absolute aanrader.. Tja, dan wil ik daar zelf natuurlijk ook even gaan kijken.. Een week van tevoren was ik dus al helemaal in de ban van de tapasbar: ik keek er echt naar uit!
Op de dag zelf waren we met 5 gegadigden om uit eten te gaan. Ineens ontstond er een discussie over de locatie: ik wilde tapas, maar anderen gingen liever naar een boerderij/restaurant met franse/biologische keuken.. Nou ben ik sowieso al geen plattelands-mens, maar normaal gesproken heb ik geen problemen met de franse keuken. Op z'n tijd erg lekker zelfs. Maar ik had me zo ingesteld op die tapas!! Uiteindelijk werd de knoop doorgehakt: 3 personen gingen de boer op, 1 collega vergezelde mij naar La Cubanita.
Het was erg lekker weer, waar we dankbaar gebruik van maakten. La Cubanita zit op de Beestenmarkt in Delft, waar de meeste restaurants een comfortabel terras voor de deur hebben. De tapasbar dus ook. Ze hebben doordeweek elke dag een regeling voor onbeperkt tapas eten. Prima prijs, zoveel eten als je wilt, als je je bordje maar leeg eet. Daar kan ik wel wat mee ;)
Het was gezellig druk op het terras: er waren genoeg tafeltjes vrij, maar ook genoeg bezet. (je kent dat wel: als je op een uitgestorven terras zit, vraag je je meteen af of je niet de verkeerde keuze hebt gemaakt.. Is het te druk, dan laat de service vaak te wensen over) We vonden een prima tafeltje aan de rand van het terras, met een perfecte gelegenheid om mensen te kijken.. (blijft voor mij een gewaardeerde tijdsbesteding)
Om de avond goed te beginnen werd een kannetje sangria aangesleept. Gewoon lekkere, goede sangria.. Als je ooit slechte sangria hebt gehad, begrijp je wel wat ik bedoel ;) Het eet-concept was vervolgens erg simpel: er liggen een aantal viltjes op tafel. Daarop kun je je bestelling en je tafelnummer schrijven. De bediening haalt de viltjes op en als een gerecht klaar is, wordt het geserveerd. Je mag pas nieuwe gerechten aanvragen als je oude gerechten op zijn, en je mag 2 gerechten per persoon per ronde. No-brainer dus.
Maar dan komt het lastige: wat kies je?? Op de kaart staan 53 gerechten, exclusief toetjes.. wow, dat wordt een lastige keuze!! Weet je wat, laten we gewoon bij de eerste pagina beginnen (het menu staat in een klein boekje). We hadden al brood met aioli gekregen bij de sangria, dus nu moesten we na gaan denken over andere hapjes. Ik ben er altijd voorstander van om allemaal verschillende dingen te pakken, ook al vind je allebei hetzelfde lekker. Dan kun je bij elkaar mee-eten en heb je aan het einde toch veel nieuwe dingen geprobeerd.
De eerste ronde was de 'koude' ronde. We kozen voor een carpaccio met pestodressing, gerookte zalm op toast, gerookte eendenborst met frambozendressing en pastramirolletjes met perencompote en parmezaan.
De carpaccio en gerookte zalm heb ik niet geproefd, maar leken in ieder geval simpel en lekker. (wat kan daar overigens ook aan verkeerd gaan? ) De eendenborst vond ik een beetje flauw. De pastramirolletjes waren daarentegen overheerlijk! Een echte aanrader, en dat al bij de eerste ronde: dat voorspelt nog veel goeds!
Vervolgens was het tijd voor de vleesronde: Varkenshaas met mango en amandel, krokante kipfiletstukjes met honing en mosterd, spiesjes van bacon en champignons en geitenkaas-hamrolletjes met balsamico-creme. De varkenshaas was erg lekker en wat pittiger dan verwacht. De krokante kipfiletstukjes waren absoluut niet krokant en de saus vond ik nogal flauw. Spiesjes met bacon en champignons: tja, wat kan daar nou mis aan gaan? Het was letterlijk spek met champignons.. maar het smaakte wel goed. De geitenkaas-hamrolletjes waren voor mij 1 van de toppers van de avond. Lekker een bite van de geitenkaas, de ham was lekker aangebakken, de creme een beetje zoet en een beetje zuur. Kortom: ook een echte aanrader!
Op naar de volgende pagina van het boekje: vis. Coquilles met witte wijnsaus, zeeduivelballetjes met paprikamayonaise, tonijntaart met chilipeper en courgette, en garnalen in knoflook. De coquilles waren erg goed bereid, de witte wijnsaus was gemiddeld, maar prima voor de smaak. De zeeduivelballetjes waren behoorlijk machtig (een beetje vis, met deeg eromheen en gefrituurd.. dat slaat wel aan) maar de paprikamayo was erg lekker! De tonijntaart staat erg hoog op mijn lijst! Wat zou ik daar graag het recept van hebben zeg. Lekker luchtig, met tonijn, een aardige hoeveelheid chilipeper voor een lekkere pittige bite: overheerlijk!! De garnalen in knoflook waren prima, zoals ze dat meestal wel zijn bij een tapasbar.
Bij deze laatste ronde viel me wel het grote minpunt van La Cubanita op: er zit zo ontzettend veel verschil in de grootte van de porties. We kregen 2 coquilles (zoals we eerder ook 2 stukjes varkenshaas en 3 champignonspiesjes kregen) terwijl er volgens mij wel 30 zeeduivelballetjes in het schaaltje zaten (net als 3 grote pastramirollen in de eerste ronde) De verhoudingen kloppen absoluut niet. Dat zal natuurlijk wel met de kosten per gerecht te maken hebben en met de smaak (teveel van iets is meestal ook niet lekker) maar de balans was ver te zoeken. Dit was onze laatste ronde, en dat leverde meteen een probleem op: we kregen zoveel zeeduivelballetjes dat we die absoluut niet op zouden krijgen.. Maar het concept van de tapasbar is: als je iets niet op eet, moet je ervoor bijbetalen. We blijven natuurlijk 'zunig' dus de helft van de zeeduivelballetjes verdwenen erg subtiel in een servetje in de handtas, en later in een vuilnisbak. Is dat zonde en een beetje overdreven? Absoluut. Maar maak die portie dan ook wat kleiner, zodat het in verhouding staat met de rest van het eten.
Samenvattend hebben we een ontzettend leuke en lekkere avond gehad. Het voordeel van tapas is natuurlijk dat je er een avondvullend programma van kunt maken: we hebben 3 uur aan tafel gezeten. Normaal gesproken vind ik het niet prettig als je gerechten niet in 1 keer allemaal uitgeserveerd worden, maar deze keer stoorde me dat absoluut niet. Als je ooit in de gelegenheid bent om bij La Cubanita in Delft te gaan eten, probeer dan vooral de pastramirolletjes met perencompote (nr. 16) de varkenshaas met mango en amandelen (nr. 18) geitenkaas-hamrolletjes (nr. 29) en de tonijntaart (nr. 42) Helaas zaten we na 3 rondes zo vol, dat ik niet eens meer een toetje heb gegeten. Wie had dat ooit gedacht? De wonderen zijn de wereld nog niet uit! (volgende keer dan misschien toch wat minder visballetjes..;) )
** Helaas was de batterij van m'n telefoon leeg, dus helaas geen foto's deze keer :(
donderdag 30 augustus 2012
vrijdag 10 augustus 2012
4 gangenmenu @ Restaurant Zuid, Eindhoven
Ik houd van verrassingen. Ik geniet van onverwachte wendingen of situaties. Ik kan zelfs wel eens ontzettend teleurgesteld zijn als alles gaat zoals gepland of zoals verwacht. Where's the fun in that?
Maar zoals met de meeste dingen, is het belangrijk als zaken in balans zijn. Als niets gaat volgens verwachting, is het dan nog wel leuk? Je kiest natuurlijk voor een bepaalde activiteit, locatie, gelegenheid, omdat je verwacht dat het iets is wat je interesseert. Is het iets totaal anders, dan kan het positief of negatief zijn..
Restaurant Zuid had voor mij een perfecte balans. Ik werd regelmatig verrast, maar er was ook veel volgens verwachting, waardoor de ervaring voor mij uiteindelijk boven verwachting is uitgekomen.
Zoals zo vaak, gingen we ook deze keer met een Groupon-bon op pad. (ik blijf fan van Groupon: lekker eten, mooie prijs, perfect!) Onze bon bestond uit een 4 gangen-keuze menu. Ik rijd wel eens langs Restaurant Zuid, en het komt op mij nogal sjiek en een beetje elite over. Eens kijken of dat inderdaad het geval is.
Bij binnenkomst werden mijn verwachtingen in eerste instantie bevestigd: de aankleding is een combinatie van sjiek, hip en simpel. De overige gasten waren eigenlijk allemaal 60+ en in 3-delig gekleed. Oeps, waar zijn we nu toch weer beland? (in spijkerbroek en blouse voel je je dan al snel een beetje underdressed) Gelukkig behoort de spijkerbroek bij het personeel tot vast onderdeel van het tenue, dus bij die constatering voelden we ons toch iets meer op veilig gebied.
We kregen de keuze uit 3 gerechten per gang. Ik vind verrassingsmenu's ideaal, maar een kort keuzemenu is ook niet zo slecht. Ik ben een erg slechte kiezer: ik vind alles lekker en wil eigenlijk ook alles wel een keer geprobeerd hebben. Een keuze uit 3 maakt het proces voor mij dus wat simpeler. Na overleg over de verdeling (als jij dat pakt en ik dit, en jij proeft wat van mijn eten en ik van het jouwe) waren we er vrij snel uit. Voor mijn dinergenote werd het hoog tijd om eens wijn te leren drinken, dus kozen we er ook een op voorhand vastgesteld wijnarrangement bij.
Lust u misschien een aperitiefje?? Ja hoor, lekker. Wat heb je in de aanbieding? Een lekkere rosé prosecco.. Nou, dat klinkt goed, doe maar.. Hij was inderdaad lekker, maar achteraf moet ik toch altijd even slikken als ik op de bon zie dat het lekkere glaasje bubbels 7,50 heeft gekost.. Dat herinnerde me weer aan mijn eerdere verwachtingspatroon: toch een beetje TE sjiek misschien? Begrijp me niet verkeerd, ik houd van lekker eten en ik vind het niet erg om daar voor te betalen.. Maar het moet natuurlijk leuk blijven. En ik vraag me dan toch hardop af of het nog wel leuk is, als je de volle mep betaalt in een dergelijke prijscategorie. In combinatie met een Groupon-bon gaat het natuurlijk prima, maar wat als je wel gewoon de reguliere prijs betaalt?
Gelukkig is geld het laatste geweest waar ik me die avond mee bezig heb gehouden. (de rekening komt niet voor niets pas op het einde) Als verrassing kregen we een amuse: een lekker gebakken coquille! Heerlijk, simpel, goed klaargemaakt. Ik houd van verrassingen, vooral als ze tot in de puntjes bereid zijn. Een goed begin!
Als voorgerecht koos ik voor een Thaise Wontonsalade, terwijl mijn eetgenote truffelravioli te verorberen kreeg. Ik houd van Thais eten, maar ben niet zo'n fan van koriander. Helaas was de koriander naar mijn smaak iets te overheersend aanwezig. Een paar blaadjes minder was beter geweest. De serveerster was zo vriendelijk om me te waarschuwen voor de bijbehorende saus: die is erg pittig. Ik was erg blij met de waarschuwing, want als ze enkele tellen had gewacht, had ik de rest van de avond waarschijnlijk met een roodgloeiend gehemelte door kunnen brengen. (al was dat natuurlijk ook verrassend geweest). De saus was inderdaad ERG pittig!
Als volgende gerecht kreeg ik een kleine pasta met verse krab. Om te smullen! De portie was redelijk indrukwekkend, waardoor ik meteen begon te twijfelen aan de mogelijkheid om mijn bordje de hele avond netjes leeg te eten. Op dat moment ben ik dan ook gestopt met het proeven van het eten op andere borden. Gelukkig bleek het een erg lichte maaltijd te zijn. De krab was perfect gaar en de scharen waren voor het gemak al voor me geopend zodat het allemaal niet te rommelig werd. Als mooie bijkomstigheid sloot de wijn ook bij deze ronde weer perfect aan op het gerecht. Goede keuze!
Mijn hoofdgerecht was paëlla (nee, ik kies mijn gerechten inderdaad niet uit op basis van hetgeen bij elkaar past) Lekker met versgebakken vis en mosselen. Goed gekruid, niet te droog en opnieuw met een lekkere wijn. Tegenover me werd een perfect gegaarde lamsrack met couscous verorberd. Ik had de indruk dat die ook wel in de smaak viel ;)
En dan is het tijd voor het toetje. Ik houd van toetjes. Ik kan niet zonder toetjes. Als ik in een restaurant ga eten, is het voor mij fysiek onmogelijk om zonder toetje de deur uit te lopen. In ons keuzemenu was geen ruimte om te kiezen voor een bepaald toetje. Misschien maar beter ook, want dat had minimaal 5 minuten extra bedenktijd gekost. We kregen allebei een crême brulée voorgeschoteld, met vers gemaakt ijs en een kersensausje. I love it!! De crême brulée smaakte hetzelfde als wanneer ik em thuis zelf maak, en dat zegt natuurlijk genoeg ;) Vanille ijs met kersen klinkt een beetje cliché, maar geloof me, dat was het niet. Dit was absoluut een stapje hoger dan de 'homemade' variant die wij vroeger kregen voorgeschoteld als er iemand jarig was. Het gerecht op zich bracht overigens wel meteen een boel nostalgie op tafel!
Na een heerlijke maaltijd met goede bediening, konden we gelukkig concluderen dat we absoluut in de watten waren gelegd. We voelden ons uiteindelijk toch wel comfortabel in de omgeving, en alle wijn was ook bij mijn mede-eter in goede aarde gevallen.. EINDELIJK kunnen we haar dus ook meerekenen met de wijndrinkers ;)
Toen we moe en voldaan waren en onze rekening ontvingen, viel de prijs van de prosecco pas op. Gelukkig waren de rest van de kosten alleszins prima, dus het totaalplaatje op de rekening was desondanks volgens verwachting. Kortom: heerlijk eten, enigszins sjieke, maar toch wel comfortabele sfeer, goede bediening. Op meerdere fronten verrassend dus!
Maar zoals met de meeste dingen, is het belangrijk als zaken in balans zijn. Als niets gaat volgens verwachting, is het dan nog wel leuk? Je kiest natuurlijk voor een bepaalde activiteit, locatie, gelegenheid, omdat je verwacht dat het iets is wat je interesseert. Is het iets totaal anders, dan kan het positief of negatief zijn..
Restaurant Zuid had voor mij een perfecte balans. Ik werd regelmatig verrast, maar er was ook veel volgens verwachting, waardoor de ervaring voor mij uiteindelijk boven verwachting is uitgekomen.
Zoals zo vaak, gingen we ook deze keer met een Groupon-bon op pad. (ik blijf fan van Groupon: lekker eten, mooie prijs, perfect!) Onze bon bestond uit een 4 gangen-keuze menu. Ik rijd wel eens langs Restaurant Zuid, en het komt op mij nogal sjiek en een beetje elite over. Eens kijken of dat inderdaad het geval is.
Bij binnenkomst werden mijn verwachtingen in eerste instantie bevestigd: de aankleding is een combinatie van sjiek, hip en simpel. De overige gasten waren eigenlijk allemaal 60+ en in 3-delig gekleed. Oeps, waar zijn we nu toch weer beland? (in spijkerbroek en blouse voel je je dan al snel een beetje underdressed) Gelukkig behoort de spijkerbroek bij het personeel tot vast onderdeel van het tenue, dus bij die constatering voelden we ons toch iets meer op veilig gebied.
We kregen de keuze uit 3 gerechten per gang. Ik vind verrassingsmenu's ideaal, maar een kort keuzemenu is ook niet zo slecht. Ik ben een erg slechte kiezer: ik vind alles lekker en wil eigenlijk ook alles wel een keer geprobeerd hebben. Een keuze uit 3 maakt het proces voor mij dus wat simpeler. Na overleg over de verdeling (als jij dat pakt en ik dit, en jij proeft wat van mijn eten en ik van het jouwe) waren we er vrij snel uit. Voor mijn dinergenote werd het hoog tijd om eens wijn te leren drinken, dus kozen we er ook een op voorhand vastgesteld wijnarrangement bij.
Lust u misschien een aperitiefje?? Ja hoor, lekker. Wat heb je in de aanbieding? Een lekkere rosé prosecco.. Nou, dat klinkt goed, doe maar.. Hij was inderdaad lekker, maar achteraf moet ik toch altijd even slikken als ik op de bon zie dat het lekkere glaasje bubbels 7,50 heeft gekost.. Dat herinnerde me weer aan mijn eerdere verwachtingspatroon: toch een beetje TE sjiek misschien? Begrijp me niet verkeerd, ik houd van lekker eten en ik vind het niet erg om daar voor te betalen.. Maar het moet natuurlijk leuk blijven. En ik vraag me dan toch hardop af of het nog wel leuk is, als je de volle mep betaalt in een dergelijke prijscategorie. In combinatie met een Groupon-bon gaat het natuurlijk prima, maar wat als je wel gewoon de reguliere prijs betaalt?
Gelukkig is geld het laatste geweest waar ik me die avond mee bezig heb gehouden. (de rekening komt niet voor niets pas op het einde) Als verrassing kregen we een amuse: een lekker gebakken coquille! Heerlijk, simpel, goed klaargemaakt. Ik houd van verrassingen, vooral als ze tot in de puntjes bereid zijn. Een goed begin!
Als voorgerecht koos ik voor een Thaise Wontonsalade, terwijl mijn eetgenote truffelravioli te verorberen kreeg. Ik houd van Thais eten, maar ben niet zo'n fan van koriander. Helaas was de koriander naar mijn smaak iets te overheersend aanwezig. Een paar blaadjes minder was beter geweest. De serveerster was zo vriendelijk om me te waarschuwen voor de bijbehorende saus: die is erg pittig. Ik was erg blij met de waarschuwing, want als ze enkele tellen had gewacht, had ik de rest van de avond waarschijnlijk met een roodgloeiend gehemelte door kunnen brengen. (al was dat natuurlijk ook verrassend geweest). De saus was inderdaad ERG pittig!
Als volgende gerecht kreeg ik een kleine pasta met verse krab. Om te smullen! De portie was redelijk indrukwekkend, waardoor ik meteen begon te twijfelen aan de mogelijkheid om mijn bordje de hele avond netjes leeg te eten. Op dat moment ben ik dan ook gestopt met het proeven van het eten op andere borden. Gelukkig bleek het een erg lichte maaltijd te zijn. De krab was perfect gaar en de scharen waren voor het gemak al voor me geopend zodat het allemaal niet te rommelig werd. Als mooie bijkomstigheid sloot de wijn ook bij deze ronde weer perfect aan op het gerecht. Goede keuze!
Mijn hoofdgerecht was paëlla (nee, ik kies mijn gerechten inderdaad niet uit op basis van hetgeen bij elkaar past) Lekker met versgebakken vis en mosselen. Goed gekruid, niet te droog en opnieuw met een lekkere wijn. Tegenover me werd een perfect gegaarde lamsrack met couscous verorberd. Ik had de indruk dat die ook wel in de smaak viel ;)
En dan is het tijd voor het toetje. Ik houd van toetjes. Ik kan niet zonder toetjes. Als ik in een restaurant ga eten, is het voor mij fysiek onmogelijk om zonder toetje de deur uit te lopen. In ons keuzemenu was geen ruimte om te kiezen voor een bepaald toetje. Misschien maar beter ook, want dat had minimaal 5 minuten extra bedenktijd gekost. We kregen allebei een crême brulée voorgeschoteld, met vers gemaakt ijs en een kersensausje. I love it!! De crême brulée smaakte hetzelfde als wanneer ik em thuis zelf maak, en dat zegt natuurlijk genoeg ;) Vanille ijs met kersen klinkt een beetje cliché, maar geloof me, dat was het niet. Dit was absoluut een stapje hoger dan de 'homemade' variant die wij vroeger kregen voorgeschoteld als er iemand jarig was. Het gerecht op zich bracht overigens wel meteen een boel nostalgie op tafel!
Na een heerlijke maaltijd met goede bediening, konden we gelukkig concluderen dat we absoluut in de watten waren gelegd. We voelden ons uiteindelijk toch wel comfortabel in de omgeving, en alle wijn was ook bij mijn mede-eter in goede aarde gevallen.. EINDELIJK kunnen we haar dus ook meerekenen met de wijndrinkers ;)
Toen we moe en voldaan waren en onze rekening ontvingen, viel de prijs van de prosecco pas op. Gelukkig waren de rest van de kosten alleszins prima, dus het totaalplaatje op de rekening was desondanks volgens verwachting. Kortom: heerlijk eten, enigszins sjieke, maar toch wel comfortabele sfeer, goede bediening. Op meerdere fronten verrassend dus!
Abonneren op:
Posts (Atom)