Uitgebreid dineren @ Ons Jongens, Someren-Eind: wow!

Er zijn een heleboel redenen te bedenken om uit eten te gaan. Soms om bij te kletsen, gewoon omdat je niet wilt koken, of omdat er iets te vieren is. Ik vind dat de reden van je etentje ook bepalend is voor de keuze van het restaurant.

Pas geleden waren mijn ouders 33 jaar getrouwd. Wow! Goede reden dus voor een etentje. En aangezien het een sjieke reden was, wilde mijn moeder ook graag sjiek dineren. In Someren-Eind is in juni een nieuw restaurant geopend. Ze profileren zichzelf als een combinatie tussen klassieke Hollandse en moderne Franse kwaliteit, met de nadruk op kwaliteit. Mooie gelegenheid om daar dan eens naar toe te gaan.

Mijn moeder had me op voorhand kort verteld over het restaurant. Bij binnenkomst voldeed het absoluut niet aan het beeld dat ik had. (dat is niet perse negatief!) Het is een klein restaurant, met zitruimte voor 20 personen. Ik vraag me meteen even hardop af of zo'n kleine eetgelegenheid wel rendabel kan zijn, maar ach, dat is natuurlijk niet mijn probleem.
Het grenst aan een cafetaria, waardoor ik van de inrichting ook een behoorlijke fastfood-verwachting had. Niets is minder waar: mooie warme houten meubelen, mooi aangekleed, ontzettend sfeervol. De hele inrichting straalt kwaliteit uit, en dat is precies het beeld wat past bij de inhoud van de kaart. De paarse muren hadden van mij wel iets minder gemogen, maar dat is een kwestie van (wan)smaak :) Het stoort niet, maar kan wel net een tikkeltje beter.. We moeten natuurlijk ergens over muggenziften.

De jongens van 'Ons Jongens' hebben het erg goed aangepakt. Erg professionele kaart, goed personeel, persoonlijke omgang met alle gasten. Top!

Bij binnenkomst moesten we heel even wachten voor we konden zitten. Het nadeel van een klein restaurant met 1 persoon in de bediening: die persoon is wel eens bezig met andere gasten, waardoor je vervolgens midden in een restaurant staat te wachten op je tafeltje.. ongemakkelijk: ja.. onvergeeflijk: natuurlijk niet.

Het eerste leuke detail van Ons Jongens: ze passen het aantal stoelen aan tafel aan, op basis van het aantal gasten. Wij waren met ons driëen, dus zaten in een soort zigzag aan tafel, zonder overschot aan stoelen. Lekker speels. Een simpel idee met een erg leuk effect.
Meteen na binnenkomst werden we geattendeerd op een vast menu dat aangeboden werd. Officieel had het 5 gangen (dat werden er uiteindelijk 7, daarover zometeen meer :) ) met bijpassend wijnarrangement. Mijn vader is allergisch voor tarwe, wat de menukeuze in veel restaurants ontzettend beperkt maakt. In de meeste restaurants kun je zelfs beter helemaal niet met hem komen. Bij Ons Jongens overigens wel. Ons vaste menu werd voor hem een beetje aangepast, zodat hij gewoon 'met de pot mee' kon eten. Ze hadden zelfs apart glutenvrij brood in huis zodat hij ook lekker een broodje met boter kon pakken. Goed bezig jongens!

We kozen dus allemaal voor de 5 gangen, maar met aanpassing voor mijn vader. Moeders pakte er het wijnarrangement bij, vaders gewoon een lekker pilsje, en ik als chauffeur een watertje.. Je kunt niet alles hebben ;) De kok kwam de tafel nog even leuk aanvullen met een klein vaasje met een lekker fleurig bloempje. De bediening legde met witte handschoentjes ons mooi gepoleerde bestek voor ons klaar, en vervolgens verscheen verrassing nummer 1: een gazpacho als voorafje.. Dat was al geen onderdeel van onze 5 gangen, dus een positieve verrassing. Een lekker fris soepje, in ontzettend leuk servies: leuke binnenkomer dus!

Als officiële eerste gang kregen we makreel: lekker zacht, heerlijke combinatie, mooi aangekleed. Het servies was wat onhandig, aangezien je er je bestek niet op kon leggen.. maar opnieuw was dit een groter probleem voor het personeel dan voor ons als gasten.
Na de makreel was het tijd voor een overheerlijke bouillabaisse. Ja, dat is vissoep, en ja dat klinkt ouderwets. Nee, dat was het niet. De kok/eigenaar kwam bij elke gang netjes even aan tafel vertellen wat ie ons precies voorschotelde, wat het idee erachter was en hoe sommige dingen nou eigenlijk in elkaar gezet werden. Interactief eten 2.0 zal ik maar zeggen. Ik houd daar wel van: je klanten een beetje bij je bedrijf betrekken.

Het volgende gerecht was bloedworst met spek en appelcompote.. Niet op de afgezaagde manier die jij waarschijnlijk (net als ik) gewend bent, maar modern en overheerlijk. M'n vader kreeg als alternatief een steak tartare, waarbij ze een bevroren-ontdooide eidooier hadden gedaan. Dat schijnt dus te kunnen: je bevriest een ei, ontdooit het weer.. het eiwit ontdooit weer, maar het eigeel blijft gestold. Zo leer je nog eens iets: geweldig!!

Tussen de gangen door kregen we telkens een vers afgebakken broodje aangeboden, in plaats van het standaard mandje met stokbrood. Opnieuw met de witte handschoentjes, opnieuw erg sjiek. Een beetje over the top misschien, maar erg positief voor de beleving!

Nog zo'n pluspunt voor beleving: de volgende amuse. Het was een stukje kalfslende (als ik het me goed herinner), wat aan tafel werd versierd met de bloemblaadjes van het bloemstukje dat de kok aan het begin van ons etentje op tafel had gezet. Wat heerlijk origineel!

Als hoofdgerecht kregen we de keuze: vlees of vis.. Ook hier kregen we weer een uitgebreide toelichting op het bereidingsproces: dit keer waren de aardappels aan de beurt. Deze gang was ook heerlijk, al hadden ze wel wat zuiniger mogen zijn met het zout.. Vooral de groenten waren voor mijn doen teveel gekruid. Maar op 7 gangen kan ik 1 kleine uitschieter wel vergeven.

Als laatste natuurlijk de belangrijkste gang: het toetje!! Alles huisgemaakt, mooie combinaties: banaan, kokos, pistache, citroen.. allerlei leuke aparte bereidingen, die je normaal gesproken eigenlijk niet tegenkomt. Opnieuw waren we positief verrast.

Al met al kan ik zeggen dat Ons Jongens het ontzettend goed voor elkaar hebben. Ze kennen hun krachten en schakelen hulp in voor onbekende zaken. (de wijnkaart is bijvoorbeeld tot in de puntjes aangepast op het menu, maar dit hebben de heren uitbesteed aan een outsider die er meer verstand van had) Als verbeterpunten zou ik zeggen: maak de muren wit en neem voortaan in 1 keer alle borden van tafel mee, in plaats van de helft. Met die 2 zaken ben je wat mij betreft klaar.. en laten we eerlijk wezen: het komt zelden voor dat je mij stil krijgt :)