Group Food @ Vlijtig Liesje, Eindhoven: misschien als..?

Vanuit het werk heb ik een paar weken een projectteam gehad. Toen het project was afgelopen, wilden we het natuurlijk op een waardige manier afsluiten. Dus wat doe je dan? Dan ga je met z'n allen uit eten.
Ik vind het altijd leuk om lekker lang te tafelen. Daar moet je natuurlijk wel de gelegenheid op uitkiezen: met een regulier 3-gangen menu is je avond meestal toch relatief kort. Dus wilden we iets anders. In eerste instantie kwam het woord 'Tapas' ter sprake. Tapas is heerlijk en ik ben er ontzettend fan van.. maar als je 1 tapasbar hebt gezien, heb je ze allemaal wel gezien. We wilden juist wel eens een keer wat anders.

In het verleden ben ik met collega's al bij Vlijtig Liesje gaan eten. Toen ik het concept aan mijn projectgroep uitlegde, was iedereen enthousiast. Zo snel hebben we met 10 man nog nooit een locatie gekozen... Voor wie het niet kent: Vlijtig Liesje is een soort tapasbar, maar dan anders: het heeft meer een frans/aziatische keuken en je bestelt 1 gerecht per persoon per ronde. Dus geen tafel vol met kleine bakjes en schoteltjes en schaaltjes, maar iedereen een bord voor z'n neus met een relatief klein gerecht, waarbij je dus verspreid over de avond meerdere gerechten besteld. Het is een 'onbeperkt-eten-voor-een-vaste-prijs-principe', maar voor sommige gerechten betaal je een toeslag. Lekker simpel, lekker makkelijk.
Uiteindelijk gingen we met 7 personen eten. Vlijtig Liesje is een losstaand pand in de binnenstad van Eindhoven. Aan de buitenkant vind ik het altijd al veel uitstraling hebben, en dat zie je binnen in het restaurant ook terug. Het is geen bizar groot of klein restaurant.. Ik gok op een tafel of 20/25..
We zaten deze keer in het voorste deel van het restaurant, naast de bar. Dat moet in theorie een goede bediening veroorzaken, dus daar houd ik wel van.

Bij binnenkomst werden er al snel flessen wijn op tafel gezet en de sfeer zat er voor ons absoluut goed in. Er zijn een groot aantal verschillende gerechten op tafel gekomen, die ik me niet allemaal meer voor de geest kan halen... (nee, dat lag niet aan de wijn) Er zijn er een aantal die echter qua kwaliteit zeker zijn blijven hangen. De aanraders: Salade Caprese (lekker fris, met tomaat, mozzarella, balsamico enzo) Coquilles met bacon en limoensaus (de bacon mocht wat meer uitgebakken zijn, de limoensaus was niet echt heel zuur, maar samen echt wel lekker) Gestoomde zalm (erg lekker, maar die portie is wel echt bizar klein) Halve kreeft met kreeftensaus (ja, je betaalt er een aardige toeslag voor, maar smaken doet het zeker) en de Chocoladefondant met vanillesaus en bosvruchtencoulis (erg lekker, het is chocolade, dus ik klaag niet.. maar serieus: zoek nou es gewoon op WAT een chocoladefondant precies IS.. nee, het is geen chocoladeganachecake.. het is een chocotaartje met een romig, vloeibaar midden..you'd do well to remember that!)

Tot zover de positieve noot. Helaas waren er ook een aantal gerechten die absoluut tegenvielen. Nachos met kruidig gehakt, avacadodip en zure room (als ik dit op de kaart zie staan, verwacht ik niet dat het merendeel van de saus bestaat uit bruine bonen.. seriously, how can you mess up nachos?? ) Pinchos van kip in een zacht pittige Thaise dressing (in theorie wel lekker, maar als je kip ZO droog is, maakt het niet meer uit wat je er verder mee gedaan hebt) Vegetarische risotto (als iemand die vaak vegetarisch eet em terugstuurt omdat ie echt te nasty is.. dan hoef ik dat verder toch niet toe te lichten of wel?) Runderhaas met pepersaus (sinds wanneer gooi je het sap van een halve citroen over een goed stuk runderhaas? Eeuwig zonde)

Naast de hoog- en laagvliegers hadden we ook nog een aantal gerechten die gewoon gewoon waren.. Acceptabel, niet spetterend, maar ook niet vies.. gewoon gewoon.. Maar als je dan op het geheel gaat kijken, en je ziet dat ongeveer een derde van de gerechten die we hebben gehad, ver beneden verwachting waren, dan vraag ik me af of je hier eigenlijk wel tevreden mee moet zijn..

Maar naast het eten heb je altijd nog zoiets als: service.. Daarmee kun je een slecht diner verheffen tot een geweldige avond, of een goed diner volledig verpesten.. óF, een diner wat erg gezellig was met matig eten, op een absoluut onwaardige manier laten afsluiten.
De hele avond hebben we goede bediening gehad. Geen hoogvliegerij, maar gewoon fatsoenlijke service, zoals je kunt verwachten.. Maar tegen het einde van de avond begon daar toch in een erg rap tempo verandering in te komen. Toen de keuken bijna ging sluiten, werd er netjes gevraagd of we nog een laatste ronde eten wilde bestellen. PRIMA, ga zo door! Toen er echter nog 2 tafels zaten (wij en een andere tafel) werd er niet gevraagd of we nog een laatste drankje wilden voor sluitingstijd.. Nee, de rekening werd gewoon ongevraagd op tafel gelegd, als subtiele hint dat we zo toch wel es op moesten bokken. Terwijl ik dan dus maar noodgedwongen ging betalen, werd de tafel naast ons in beslag genomen door het personeel die daar geld gingen zitten tellen.. Kom op zeg! Ik snap dat je avond er bijna op zit. Ik snap dat je naar huis wilt. Maar heb gewoon ff het fatsoen te wachten tot wij de tent uit zijn, voor je gaat kijken of de avond genoeg heeft opgeleverd.. (ik vond het wel jammer dat ik moest pinnen, ik had liever contant geld gehad om hun telling nog even in de war te gooien) Toen ik terug bij de tafel was, had een van de personeelsleden zelfs mijn stoel al weggehaald en bij een andere tafel neergezet.. Dat vind ik echt niet kunnen.. Dus met een hard uitgesproken, onder-de-gordel-opmerking heb ik m'n stoel gewoon weer lekker teruggepakt en ben ik terug op m'n plek gaan zitten.. We hadden nog een halve fles wijn, en ik ga natuurlijk niet weg voor we alles tot de laatste druppel op hebben.. Dat duurde denk ik nog een minuut of 10, waarna we uiteindelijk toch maar gegaan zijn. Op zo'n moment heb je aan mij echt geen fijne gast. Sorry :)

Vorige keer dat ik bij Vlijtig Liesje was, waren we met een erg grote groep (een man of 18) Toen was de service en het eten me ook niet helemaal bevallen, maar ik gokte dat het lag aan de groepsgrootte, dus ik vond het geen probleem om ze een tweede kans te geven. Na deze ervaring zeg ik helaas: voor groepen komt er zeker geen derde kans meer. Ik twijfel zelfs over een bezoek als we maar met een paar man zijn.. Misschien als je van tevoren weet welke gerechten je lekker gaat vinden en op tijd komt zodat je ook weer op tijd kunt gaan en niemand tot last bent en niet te luidruchtig bent en netjes ja en amen zegt en niet veeleisend bent in de kwaliteit van je eten.. dan zeker!

High Tea @ Tuinhuis Culinair, Tilburg: bizar lekker eten, nu de beleving nog!

Zoals eerder al eens aangegeven, ben ik een ontzettende fan van aanbiedingen zoals via Groupon. Waar ik ook fan van ben, zijn Bongo Bonnen. Leuke bonnen om erg uiteenlopende activiteiten mee te gaan doen. Je kunt het zo duur maken als je wilt, en meestal gelden de bonnen voor 2 personen.

Ik heb mijn moeder dit jaar een Bongo Bon voor High Tea cadeau gegeven. Hiermee konden we met z'n tweëen lekker gaan eten bij een van de honderd aangesloten High Tea Rooms. Het nadeel van die Bongo bonnen is, dat je er een boekje bij krijgt waar alle aanbieders zichzelf mogen voorstellen en aan mogen geven wat je bij hen kunt verwachten. Als het over High Tea gaat, kiezen veel restaurants ervoor om een algemene (lees: nutteloze) omschrijving te geven in de trant van: 'assortiment van zoete en hartige hapjes, onbeperkt thee'. NO SHIT! Restaurants met een dergelijke inhoudloze omschrijving vallen bij mij meteen af. Dan blijven er een aantal opties over, die allemaal een tongstrelende beschrijving geven van hun aanbod. De uiteindelijke keuze viel op Tuinhuis Culinair in Tilburg.

Via internet konden we een reservering plaatsen. Vol goede moed reden we op zaterdag richting Tilburg, klaar voor een heerlijke High Tea. Het restaurant ligt aan de rand van een ontzettend shabby winkelcentrum in het westen van Tilburg.. Geen enkele uitstraling what-so-ever.. dat voorspelde niet veel goeds. Gelukkig werden we aangenaam verrast. Toen we bij Tuinhuis Culinair binnen waren, stonden we in een modern, sfeervol ingericht restaurant. Totaal tegenovergesteld met de omgeving dus.. Helaas was onze goede eerste indruk van korte duur. De serveerster wist ons namelijk al snel te vertellen dat ze onze reservering eenzijdig geannuleerd hadden, met het vriendelijke verzoek om 2 uur later terug te komen. Seriously? Wat denk je zelf? Blijkbaar hadden ze de avond van tevoren een sms en e-mail naar mijn moeder gestuurd. Alsof iedereen constant bereikbaar is.. :S

Na een paar boze blikken en een aantal relatief hard uitgesproken vloekwoorden ging de serveerster nog even voor ons overleggen, en bleek er toch een tafeltje beschikbaar te zijn. Later lichtte ze toe dat het reserveringssysteem de reservering om 13.00u had moeten weigeren, maar door een fout was deze toch goedgekeurd. Dit werd pas op het laatste moment ontdekt, waardoor ze zo vriendelijk waren om dit eenzijdig voor ons te annuleren. Door het miezerige weer was het echter niet zo druk met lunchgasten, waardoor ze toch een tafeltje voor ons vrij had kunnen maken.. Best een acceptabele uitleg, ware het niet dat ze ons toen dus al over de zeik had geholpen en geen enkele uitleg het nog goed kon maken..

Maar vooruit, we waren er nu toch, we hadden een tafeltje.. konden we net zo goed doen waarvoor we gekomen waren: High-Tea-en. Omdat het een Bongo bon was, kregen we alleen de vraag of we koffie of thee wilden. De rest was al geregeld. Prima, hoef ik tenminste niet nog een keer te kiezen. Thee it is. Jammer dat ik vervolgens ook geen smaakje mocht kiezen en 1 kopje thee kreeg (dat was de enige kop thee die ik tijdens onze High tea heb gehad.. het was dus meer een High-something) Gelukkig kregen we er ook nog een glas verse jus bij, dus dorst heb ik uiteindelijk niet gehad.

Na een paar minuten wachten kregen we het daadwerkelijke voedsel voorgeschoteld. WOW!!! Veruit de meest indrukwekkende, honger creërende, kwijl genererende toren voedsel die ik in lange tijd heb gezien!

Wat moet je hier nou nog van zeggen?

Ik zou mezelf niet zijn als ik nu zou stoppen met vertellen, dus vooruit ;)

In het midden zie je de warme hapjes: een heerlijk vers pompoensoepje, een wrap met kip en een stukje gerookte zalm met asperge en gepocheerd ei (3 maal YAMMIE!)
Onderin staan de fingersandwiches met paprikatapenade, tonijn en kip/ei (3 maal YAMMIE!) en geroosterd brood met geitenkaas en walnoot (nog een keer YAMMIE!)
Bovenin de zoetigheid: spiesje met vers fruit, een bladerdeeghapje met frambozengelei waarvan ik de naam niet weet maar waarvan ik concludeer dat dingen waarvan je de naam niet weet soms juist een betere indruk maken, een stuk appeltaart (je ziet em niet, maar hij was er wel) en een caramel-room-merengue-toetje.. (en ja hoor: 4 maal YAMMIE!!)

Ik was zo ontzettend onder de indruk van het eten, dat ik eigenlijk niet weet wat ik er over moet zeggen.. Het was gewoon allemaal bizar lekker. Alles vers, alles huisgemaakt, alles tot in de puntjes over nagedacht en uitgewerkt en van alles 2, zodat je niet hoeft te vechten over wie wat mag hebben. Als het om eten gaat (en dat gaat het hier toch wel) dan is Tuinhuis Culinair echt het Walhalla van de High Tea!

Dan is het dus des te jammerder (for lack of a better word) dat de beleving eromheen totaal niet aan onze verwachting voldeed. Natuurlijk kan het altijd een keer fout gaan met een reservering, maar probeer dat dan op een positieve manier op te lossen, in plaats van een reservering gewoon botweg te annuleren (en dan niet eens het fatsoen te hebben om ff te bellen, in plaats van een sms) En bij een High Tea verwacht ik thee.. het hoeft geen hele theepot te zijn (al is dat natuurlijk wel het leukst), maar op z'n minst een regelmatige refill. Dat we die niet kregen, had misschien met de drukte te maken, of met het feit dat onze kopjes nog niet helemaal leeg waren, of met de stand van de maan. De reden maakt me niet zoveel uit: zorg er gewoon voor.
Want in alle eerlijkheid: als je eten zo bizar goed smaakt, zou je volle zalen moeten trekken. Puur vanwege de ervaring eromheen twijfel ik of ik nog een keer terug zou gaan.. Nou ja, vooruit, nog 1 keer om ze een herkansing te geven op de service.. Het was misschien allemaal puur toeval en vette pech. Dat heb je ooit :)

Onbeperkt Tapas @ La Cubanita, Delft

Ik ben een ontzettende fan van Tapas.. Ik houd echt van de Spaanse keuken! Als ik dan dus voor m'n werk een nacht in Delft moet slapen en een restaurantje zoek om te gaan eten, is een tapasbar natuurlijk een goed gewaardeerde optie!

Collega's van me waren een paar weken voor mijn bezoek al bij La Cubanita geweest, en vonden  het een absolute aanrader.. Tja, dan wil ik daar zelf natuurlijk ook even gaan kijken.. Een week van tevoren was ik dus al helemaal in de ban van de tapasbar: ik keek er echt naar uit!

Op de dag zelf waren we met 5 gegadigden om uit eten te gaan. Ineens ontstond er een discussie over de locatie: ik wilde tapas, maar anderen gingen liever naar een boerderij/restaurant met franse/biologische keuken.. Nou ben ik sowieso al geen plattelands-mens, maar normaal gesproken heb ik geen problemen met de franse keuken. Op z'n tijd erg lekker zelfs. Maar ik had me zo ingesteld op die tapas!! Uiteindelijk werd de knoop doorgehakt: 3 personen gingen de boer op, 1 collega vergezelde mij naar La Cubanita.

Het was erg lekker weer, waar we dankbaar gebruik van maakten. La Cubanita zit op de Beestenmarkt in Delft, waar de meeste restaurants een comfortabel terras voor de deur hebben. De tapasbar dus ook. Ze hebben doordeweek elke dag een regeling voor onbeperkt tapas eten. Prima prijs, zoveel eten als je wilt, als je je bordje maar leeg eet. Daar kan ik wel wat mee ;)

Het was gezellig druk op het terras: er waren genoeg tafeltjes vrij, maar ook genoeg bezet. (je kent dat wel: als je op een uitgestorven terras zit, vraag je je meteen af of je niet de verkeerde keuze hebt gemaakt.. Is het te druk, dan laat de service vaak te wensen over) We vonden een prima tafeltje aan de rand van het terras, met een perfecte gelegenheid om mensen te kijken.. (blijft voor mij een gewaardeerde tijdsbesteding)

Om de avond goed te beginnen werd een kannetje sangria aangesleept. Gewoon lekkere, goede sangria.. Als je ooit slechte sangria hebt gehad, begrijp je wel wat ik bedoel ;) Het eet-concept was vervolgens erg simpel: er liggen een aantal viltjes op tafel. Daarop kun je je bestelling en je tafelnummer schrijven. De bediening haalt de viltjes op en als een gerecht klaar is, wordt het geserveerd. Je mag pas nieuwe gerechten aanvragen als je oude gerechten op zijn, en je mag 2 gerechten per persoon per ronde. No-brainer dus.

Maar dan komt het lastige: wat kies je?? Op de kaart staan 53 gerechten, exclusief toetjes.. wow, dat wordt een lastige keuze!! Weet je wat, laten we gewoon bij de eerste pagina beginnen (het menu staat in een klein boekje). We hadden al brood met aioli gekregen bij de sangria, dus nu moesten we na gaan denken over andere hapjes. Ik ben er altijd voorstander van om allemaal verschillende dingen te pakken, ook al vind je allebei hetzelfde lekker. Dan kun je bij elkaar mee-eten en heb je aan het einde toch veel nieuwe dingen geprobeerd.

De eerste ronde was de 'koude' ronde. We kozen voor een carpaccio met pestodressing, gerookte zalm op toast, gerookte eendenborst met frambozendressing en pastramirolletjes met perencompote en parmezaan.
De carpaccio en gerookte zalm heb ik niet geproefd, maar leken in ieder geval simpel en lekker. (wat kan daar overigens ook aan verkeerd gaan? ) De eendenborst vond ik een beetje flauw. De pastramirolletjes waren daarentegen overheerlijk! Een echte aanrader, en dat al bij de eerste ronde: dat voorspelt nog veel goeds!

Vervolgens was het tijd voor de vleesronde: Varkenshaas met mango en amandel, krokante kipfiletstukjes met honing en mosterd, spiesjes van bacon en champignons en geitenkaas-hamrolletjes met balsamico-creme. De varkenshaas was erg lekker en wat pittiger dan verwacht. De krokante kipfiletstukjes waren absoluut niet krokant en de saus vond ik nogal flauw. Spiesjes met bacon en champignons: tja, wat kan daar nou mis aan gaan? Het was letterlijk spek met champignons.. maar het smaakte wel goed. De geitenkaas-hamrolletjes waren voor mij 1 van de toppers van de avond. Lekker een bite van de geitenkaas, de ham was lekker aangebakken, de creme een beetje zoet en een beetje zuur. Kortom: ook een echte aanrader!

Op naar de volgende pagina van het boekje: vis. Coquilles met witte wijnsaus, zeeduivelballetjes met paprikamayonaise, tonijntaart met chilipeper en courgette, en garnalen in knoflook. De coquilles waren erg goed bereid, de witte wijnsaus was gemiddeld, maar prima voor de smaak. De zeeduivelballetjes waren behoorlijk machtig (een beetje vis, met deeg eromheen en gefrituurd.. dat slaat wel aan) maar de paprikamayo was erg lekker! De tonijntaart staat erg hoog op mijn lijst! Wat zou ik daar graag het recept van hebben zeg. Lekker luchtig, met tonijn, een aardige hoeveelheid chilipeper voor een lekkere pittige bite: overheerlijk!! De garnalen in knoflook waren prima, zoals ze dat meestal wel zijn bij een tapasbar.

Bij deze laatste ronde viel me wel het grote minpunt van La Cubanita op: er zit zo ontzettend veel verschil in de grootte van de porties. We kregen 2 coquilles (zoals we eerder ook 2 stukjes varkenshaas en 3 champignonspiesjes kregen) terwijl er volgens mij wel 30 zeeduivelballetjes in het schaaltje zaten (net als 3 grote pastramirollen in de eerste ronde) De verhoudingen kloppen absoluut niet. Dat zal natuurlijk wel met de kosten per gerecht te maken hebben en met de smaak (teveel van iets is meestal ook niet lekker) maar de balans was ver te zoeken. Dit was onze laatste ronde, en dat leverde meteen een probleem op: we kregen zoveel zeeduivelballetjes dat we die absoluut niet op zouden krijgen.. Maar het concept van de tapasbar is: als je iets niet op eet, moet je ervoor bijbetalen. We blijven natuurlijk 'zunig' dus de helft van de zeeduivelballetjes verdwenen erg subtiel in een servetje in de handtas, en later in een vuilnisbak. Is dat zonde en een beetje overdreven? Absoluut. Maar maak die portie dan ook wat kleiner, zodat het in verhouding staat met de rest van het eten.

Samenvattend hebben we een ontzettend leuke en lekkere avond gehad. Het voordeel van tapas is natuurlijk dat je er een avondvullend programma van kunt maken: we hebben 3 uur aan tafel gezeten. Normaal gesproken vind ik het niet prettig als je gerechten niet in 1 keer allemaal uitgeserveerd worden, maar deze keer stoorde me dat absoluut niet. Als je ooit in de gelegenheid bent om bij La Cubanita in Delft te gaan eten, probeer dan vooral de pastramirolletjes met perencompote (nr. 16) de varkenshaas met mango en amandelen (nr. 18) geitenkaas-hamrolletjes (nr. 29) en de tonijntaart (nr. 42) Helaas zaten we na 3 rondes zo vol, dat ik niet eens meer een toetje heb gegeten. Wie had dat ooit gedacht? De wonderen zijn de wereld nog niet uit! (volgende keer dan misschien toch wat minder visballetjes..;) )

** Helaas was de batterij van m'n telefoon leeg, dus helaas geen foto's deze keer :(

4 gangenmenu @ Restaurant Zuid, Eindhoven

Ik houd van verrassingen. Ik geniet van onverwachte wendingen of situaties. Ik kan zelfs wel eens ontzettend teleurgesteld zijn als alles gaat zoals gepland of zoals verwacht. Where's the fun in that?
Maar zoals met de meeste dingen, is het belangrijk als zaken in balans zijn. Als niets gaat volgens verwachting, is het dan nog wel leuk? Je kiest natuurlijk voor een bepaalde activiteit, locatie, gelegenheid, omdat je verwacht dat het iets is wat je interesseert. Is het iets totaal anders, dan kan het positief of negatief zijn..

Restaurant Zuid had voor mij een perfecte balans. Ik werd regelmatig verrast, maar er was ook veel volgens verwachting, waardoor de ervaring voor mij uiteindelijk boven verwachting is uitgekomen.

Zoals zo vaak, gingen we ook deze keer met een Groupon-bon op pad. (ik blijf fan van Groupon: lekker eten, mooie prijs, perfect!) Onze bon bestond uit een 4 gangen-keuze menu. Ik rijd wel eens langs Restaurant Zuid, en het komt op mij nogal sjiek en een beetje elite over. Eens kijken of dat inderdaad het geval is.

Bij binnenkomst werden mijn verwachtingen in eerste instantie bevestigd: de aankleding is een combinatie van sjiek, hip en simpel. De overige gasten waren eigenlijk allemaal 60+ en in 3-delig gekleed. Oeps, waar zijn we nu toch weer beland? (in spijkerbroek en blouse voel je je dan al snel een beetje underdressed) Gelukkig behoort de spijkerbroek bij het personeel tot vast onderdeel van het tenue, dus bij die constatering voelden we ons toch iets meer op veilig gebied.
We kregen de keuze uit 3 gerechten per gang. Ik vind verrassingsmenu's ideaal, maar een kort keuzemenu is ook niet zo slecht. Ik ben een erg slechte kiezer: ik vind alles lekker en wil eigenlijk ook alles wel een keer geprobeerd hebben. Een keuze uit 3 maakt het proces voor mij dus wat simpeler. Na overleg over de verdeling (als jij dat pakt en ik dit, en jij proeft wat van mijn eten en ik van het jouwe) waren we er vrij snel uit. Voor mijn dinergenote werd het hoog tijd om eens wijn te leren drinken, dus kozen we er ook een op voorhand vastgesteld wijnarrangement bij.
Lust u misschien een aperitiefje?? Ja hoor, lekker. Wat heb je in de aanbieding? Een lekkere rosé prosecco.. Nou, dat klinkt goed, doe maar.. Hij was inderdaad lekker, maar achteraf moet ik toch altijd even slikken als ik op de bon zie dat het lekkere glaasje bubbels 7,50 heeft gekost.. Dat herinnerde me weer aan mijn eerdere verwachtingspatroon: toch een beetje TE sjiek misschien? Begrijp me niet verkeerd, ik houd van lekker eten en ik vind het niet erg om daar voor te betalen.. Maar het moet natuurlijk leuk blijven. En ik vraag me dan toch hardop af of het nog wel leuk is, als je de volle mep betaalt in een dergelijke prijscategorie. In combinatie met een Groupon-bon gaat het natuurlijk prima, maar wat als je wel gewoon de reguliere prijs betaalt?

Gelukkig is geld het laatste geweest waar ik me die avond mee bezig heb gehouden. (de rekening komt niet voor niets pas op het einde) Als verrassing kregen we een amuse: een lekker gebakken coquille! Heerlijk, simpel, goed klaargemaakt. Ik houd van verrassingen, vooral als ze tot in de puntjes bereid zijn. Een goed begin!

Als voorgerecht koos ik voor een Thaise Wontonsalade, terwijl mijn eetgenote truffelravioli te verorberen kreeg. Ik houd van Thais eten, maar ben niet zo'n fan van koriander. Helaas was de koriander naar mijn smaak iets te overheersend aanwezig. Een paar blaadjes minder was beter geweest. De serveerster was zo vriendelijk om me te waarschuwen voor de bijbehorende saus: die is erg pittig. Ik was erg blij met de waarschuwing, want als ze enkele tellen had gewacht, had ik de rest van de avond waarschijnlijk met een roodgloeiend gehemelte door kunnen brengen. (al was dat natuurlijk ook verrassend geweest). De saus was inderdaad ERG pittig!

Als volgende gerecht kreeg ik een kleine pasta met verse krab. Om te smullen! De portie was redelijk indrukwekkend, waardoor ik meteen begon te twijfelen aan de mogelijkheid om mijn bordje de hele avond netjes leeg te eten. Op dat moment ben ik dan ook gestopt met het proeven van het eten op andere borden. Gelukkig bleek het een erg lichte maaltijd te zijn. De krab was perfect gaar en de scharen waren voor het gemak al voor me geopend zodat het allemaal niet te rommelig werd. Als mooie bijkomstigheid sloot de wijn ook bij deze ronde weer perfect aan op het gerecht. Goede keuze!

Mijn hoofdgerecht was paëlla (nee, ik kies mijn gerechten inderdaad niet uit op basis van hetgeen bij elkaar past) Lekker met versgebakken vis en mosselen. Goed gekruid, niet te droog en opnieuw met een lekkere wijn. Tegenover me werd een perfect gegaarde lamsrack met couscous verorberd. Ik had de indruk dat die ook wel in de smaak viel ;)

En dan is het tijd voor het toetje. Ik houd van toetjes. Ik kan niet zonder toetjes. Als ik in een restaurant ga eten, is het voor mij fysiek onmogelijk om zonder toetje de deur uit te lopen. In ons keuzemenu was geen ruimte om te kiezen voor een bepaald toetje. Misschien maar beter ook, want dat had minimaal 5 minuten extra bedenktijd gekost. We kregen allebei een crême brulée voorgeschoteld, met vers gemaakt ijs en een kersensausje. I love it!! De crême brulée smaakte hetzelfde als wanneer ik em thuis zelf maak, en dat zegt natuurlijk genoeg ;) Vanille ijs met kersen klinkt een beetje cliché, maar geloof me, dat was het niet. Dit was absoluut een stapje hoger dan de 'homemade' variant die wij vroeger kregen voorgeschoteld als er iemand jarig was. Het gerecht op zich bracht overigens wel meteen een boel nostalgie op tafel!

Na een heerlijke maaltijd met goede bediening, konden we gelukkig concluderen dat we absoluut in de watten waren gelegd. We voelden ons uiteindelijk toch wel comfortabel in de omgeving, en alle wijn was ook bij mijn mede-eter in goede aarde gevallen.. EINDELIJK kunnen we haar dus ook meerekenen met de wijndrinkers ;)

Toen we moe en voldaan waren en onze rekening ontvingen, viel de prijs van de prosecco pas op. Gelukkig waren de rest van de kosten alleszins prima, dus het totaalplaatje op de rekening was desondanks volgens verwachting. Kortom: heerlijk eten, enigszins sjieke, maar toch wel comfortabele sfeer, goede bediening. Op meerdere fronten verrassend dus!

Uitgebreid dineren @ Ons Jongens, Someren-Eind: wow!

Er zijn een heleboel redenen te bedenken om uit eten te gaan. Soms om bij te kletsen, gewoon omdat je niet wilt koken, of omdat er iets te vieren is. Ik vind dat de reden van je etentje ook bepalend is voor de keuze van het restaurant.

Pas geleden waren mijn ouders 33 jaar getrouwd. Wow! Goede reden dus voor een etentje. En aangezien het een sjieke reden was, wilde mijn moeder ook graag sjiek dineren. In Someren-Eind is in juni een nieuw restaurant geopend. Ze profileren zichzelf als een combinatie tussen klassieke Hollandse en moderne Franse kwaliteit, met de nadruk op kwaliteit. Mooie gelegenheid om daar dan eens naar toe te gaan.

Mijn moeder had me op voorhand kort verteld over het restaurant. Bij binnenkomst voldeed het absoluut niet aan het beeld dat ik had. (dat is niet perse negatief!) Het is een klein restaurant, met zitruimte voor 20 personen. Ik vraag me meteen even hardop af of zo'n kleine eetgelegenheid wel rendabel kan zijn, maar ach, dat is natuurlijk niet mijn probleem.
Het grenst aan een cafetaria, waardoor ik van de inrichting ook een behoorlijke fastfood-verwachting had. Niets is minder waar: mooie warme houten meubelen, mooi aangekleed, ontzettend sfeervol. De hele inrichting straalt kwaliteit uit, en dat is precies het beeld wat past bij de inhoud van de kaart. De paarse muren hadden van mij wel iets minder gemogen, maar dat is een kwestie van (wan)smaak :) Het stoort niet, maar kan wel net een tikkeltje beter.. We moeten natuurlijk ergens over muggenziften.

De jongens van 'Ons Jongens' hebben het erg goed aangepakt. Erg professionele kaart, goed personeel, persoonlijke omgang met alle gasten. Top!

Bij binnenkomst moesten we heel even wachten voor we konden zitten. Het nadeel van een klein restaurant met 1 persoon in de bediening: die persoon is wel eens bezig met andere gasten, waardoor je vervolgens midden in een restaurant staat te wachten op je tafeltje.. ongemakkelijk: ja.. onvergeeflijk: natuurlijk niet.

Het eerste leuke detail van Ons Jongens: ze passen het aantal stoelen aan tafel aan, op basis van het aantal gasten. Wij waren met ons driëen, dus zaten in een soort zigzag aan tafel, zonder overschot aan stoelen. Lekker speels. Een simpel idee met een erg leuk effect.
Meteen na binnenkomst werden we geattendeerd op een vast menu dat aangeboden werd. Officieel had het 5 gangen (dat werden er uiteindelijk 7, daarover zometeen meer :) ) met bijpassend wijnarrangement. Mijn vader is allergisch voor tarwe, wat de menukeuze in veel restaurants ontzettend beperkt maakt. In de meeste restaurants kun je zelfs beter helemaal niet met hem komen. Bij Ons Jongens overigens wel. Ons vaste menu werd voor hem een beetje aangepast, zodat hij gewoon 'met de pot mee' kon eten. Ze hadden zelfs apart glutenvrij brood in huis zodat hij ook lekker een broodje met boter kon pakken. Goed bezig jongens!

We kozen dus allemaal voor de 5 gangen, maar met aanpassing voor mijn vader. Moeders pakte er het wijnarrangement bij, vaders gewoon een lekker pilsje, en ik als chauffeur een watertje.. Je kunt niet alles hebben ;) De kok kwam de tafel nog even leuk aanvullen met een klein vaasje met een lekker fleurig bloempje. De bediening legde met witte handschoentjes ons mooi gepoleerde bestek voor ons klaar, en vervolgens verscheen verrassing nummer 1: een gazpacho als voorafje.. Dat was al geen onderdeel van onze 5 gangen, dus een positieve verrassing. Een lekker fris soepje, in ontzettend leuk servies: leuke binnenkomer dus!

Als officiële eerste gang kregen we makreel: lekker zacht, heerlijke combinatie, mooi aangekleed. Het servies was wat onhandig, aangezien je er je bestek niet op kon leggen.. maar opnieuw was dit een groter probleem voor het personeel dan voor ons als gasten.
Na de makreel was het tijd voor een overheerlijke bouillabaisse. Ja, dat is vissoep, en ja dat klinkt ouderwets. Nee, dat was het niet. De kok/eigenaar kwam bij elke gang netjes even aan tafel vertellen wat ie ons precies voorschotelde, wat het idee erachter was en hoe sommige dingen nou eigenlijk in elkaar gezet werden. Interactief eten 2.0 zal ik maar zeggen. Ik houd daar wel van: je klanten een beetje bij je bedrijf betrekken.

Het volgende gerecht was bloedworst met spek en appelcompote.. Niet op de afgezaagde manier die jij waarschijnlijk (net als ik) gewend bent, maar modern en overheerlijk. M'n vader kreeg als alternatief een steak tartare, waarbij ze een bevroren-ontdooide eidooier hadden gedaan. Dat schijnt dus te kunnen: je bevriest een ei, ontdooit het weer.. het eiwit ontdooit weer, maar het eigeel blijft gestold. Zo leer je nog eens iets: geweldig!!

Tussen de gangen door kregen we telkens een vers afgebakken broodje aangeboden, in plaats van het standaard mandje met stokbrood. Opnieuw met de witte handschoentjes, opnieuw erg sjiek. Een beetje over the top misschien, maar erg positief voor de beleving!

Nog zo'n pluspunt voor beleving: de volgende amuse. Het was een stukje kalfslende (als ik het me goed herinner), wat aan tafel werd versierd met de bloemblaadjes van het bloemstukje dat de kok aan het begin van ons etentje op tafel had gezet. Wat heerlijk origineel!

Als hoofdgerecht kregen we de keuze: vlees of vis.. Ook hier kregen we weer een uitgebreide toelichting op het bereidingsproces: dit keer waren de aardappels aan de beurt. Deze gang was ook heerlijk, al hadden ze wel wat zuiniger mogen zijn met het zout.. Vooral de groenten waren voor mijn doen teveel gekruid. Maar op 7 gangen kan ik 1 kleine uitschieter wel vergeven.

Als laatste natuurlijk de belangrijkste gang: het toetje!! Alles huisgemaakt, mooie combinaties: banaan, kokos, pistache, citroen.. allerlei leuke aparte bereidingen, die je normaal gesproken eigenlijk niet tegenkomt. Opnieuw waren we positief verrast.

Al met al kan ik zeggen dat Ons Jongens het ontzettend goed voor elkaar hebben. Ze kennen hun krachten en schakelen hulp in voor onbekende zaken. (de wijnkaart is bijvoorbeeld tot in de puntjes aangepast op het menu, maar dit hebben de heren uitbesteed aan een outsider die er meer verstand van had) Als verbeterpunten zou ik zeggen: maak de muren wit en neem voortaan in 1 keer alle borden van tafel mee, in plaats van de helft. Met die 2 zaken ben je wat mij betreft klaar.. en laten we eerlijk wezen: het komt zelden voor dat je mij stil krijgt :)

Indonesische rijsttafel @ Javaans Eetcafé, Eindhoven

Eigenlijk wilde ik dit bericht als titel: "eindelijk" meegeven.. Ik heb niets te klagen over de duur van ons bezoek, de snelheid van de bediening of enige andere factor van tijd tijdens ons bezoek aan het Javaans Eetcafé. De enige reden dat ik "eindelijk" zeg, is dat het veel te lang heeft geduurd voor ik mijn vriendinnen hier eindelijk mee naartoe kon nemen. Om een dubbelzinnige titel en een onmiddelijke negatieve reactie te voorkomen, heb ik dat toch maar even weggelaten.

Jaren geleden heb ik een keer met oud collega's bij de javaan gegeten. Toen waren we met een redelijk grote groep en was ik onder de indruk van alle gerechten die we op tafel kregen. Ik dacht dat het meer te maken had met de grootte van de groep, dan met de keuze van het menu.
Een jaar later ben ik samen met mijn moeder teruggegaan, om te zien of ik nog steeds zo tevreden ben over dit restaurant. Het resultaat: jazeker, ik bleef fan!

Ikzelf ben een ontzettende liefhebber van exotische keukens. Thais, Japans, Indonesisch, maakt niet uit, maar lekker is het allemaal. Sommige van mijn vriendinnen daarentegen hebben er wat meer moeite mee. Kipsaté en spareribs zijn toch wel de gerechten met grote voorkeur. Al jaren probeer ik met subtiele hints en gerichte voorstellen te komen om eens een ander soort restaurant te bezoeken, maar helaas, zonder resultaat. Tot eerder dit jaar. In mijn vorige bericht kon je zien dat ik graag gebruik maak van Bongobonnen. Hetzelfde geldt voor de mooie wereld van Groupon. (Ze geven korting, ik blijf daar als Nederlander gevoelig voor natuurlijk) Groupon heeft regelmatig aanbiedingen van restaurants die ik nog niet ken. Vaak gaat het om een volledig dinerarrangement voor een aantal personen tegen een mooie prijs. Ideaal om eens wat nieuws te proberen, zelfs voor mijn vriendinnen. Hierdoor kwamen we in februari bij een Thais restaurant terecht, en had ik in juni eindelijk een goede reden om iedereen mee te nemen naar het Javaans Eetcafé.. he he, eindelijk! Na jaren fan te zijn, eindelijk de kans om de rest mee te laten genieten van het heerlijke eten dat ze aanbieden.

We hadden een bon voor een rijsttafel voor 4 personen. Op het laatste moment kregen we een extra 'aanmelding' dus gingen we lekker met 5 dames naar de javaan. De extra eter was geen enkel probleem (waarschijnlijk omdat het restaurant nagenoeg leeg was, op zaterdagavond om 7 uur.. wat gaat hier fout?)

Serveerster 1 gaf aan dat we voor de extra persoon hetzelfde arrangement af konden nemen, maar dan tegen de prijs van de menukaart. Prima, eten we tenminste allemaal hetzelfde. Dat is wel zo leuk. Vervolgens bleek dat we met onze bon niet alleen een rijsttafel voor 4 personen hadden, maar dat er ook nog een voorgerecht bij inbegrepen was.. wow, dat is nog eens een meevaller.. Tot zover gaat ie goed.

Het kan natuurlijk niet constant goed blijven gaan. En dat deed het ook even niet. In ons gezelschap hadden we 2 vegetariërs, waarvan er 1 als extra "handicap" ook nog geen koemelk en pinda's mocht eten. Serveerster 2 werd door ons aangesproken om tot in de puntjes uit te leggen wat er wel en niet toegestaan was. Geen enkel probleem, werd ons vermeld. Top! Jammer dat onze informatie blijkbaar niet aan de keuken was doorgegeven, want enkele minuten later landde er een heerlijke kop pindasoep (!) voor de neus van mijn vriendin. Serveerster 3 kwam ons te hulp en na goed overleg werd besloten dat onze maaltijdgevoelige vriendin deze keer toch maar kip zou eten, dan kon ze tenminste een kippensoepje pakken. (die overigens wel erg lekker was)

Gelukkig zorgde serveerster 3 uiteindelijk erg goed voor ons! De keuken had een aantal vegetarische gerechten voor de vleesvermijdende eters gemaakt. Daarnaast werd per gerecht aangegeven of er pinda's of zuivel in aanwezig was. (Dat is nogal wat om te onthouden, met zo'n 15 gerechten op tafel) Enig persoonlijk ongemak is hierdoor gelukkig uitgebleven. Chapeau voor serveerster 3!

Toen alle bakjes eenmaal op tafel stonden, konden we de score opmaken: 4 rijstgerechten, 3 vleesgerechten, 3 vegetarische gerechten en 6 soorten groenten en fruit.. en op het vlees na mochten we alles onbeperkt laten refillen. Als het geen Javaan had geheten, zou ik denken dat we in een Amerikaanse tent zaten..

Bijna alle gerechten waren een succes. Ja, de kleefrijst was flauw en smakeloos en ja, de tofu met ketjap was echt iets TE knapperig.. maar buiten dat was alles op tafel heerlijk.. Oké, als je niet gewend bent om pittig te eten, kun je beter van sommige gerechten afblijven, maar persoonlijke voorkeuren houd je natuurlijk altijd. Dat zegt niets over kwaliteit.

Na een heerlijk rondje rijsttafel (waarbij de sfeer toch ook wel verhoogd wordt door het constant doorgeven van de bakjes met eten) was het tijd voor het nagerecht. Zoals een Indonesisch restaurant betaamd, vind je op de dessertkaart geen oerhollandse toetjes. De keuze voor ijs met fruit en slagroom klonk erg degelijk en simpel, maar eenmaal op tafel is er niets hollands aan te vinden: leuk opgemaakt met een bananenblad en een parapluutje, waan je je absoluut niet in het regenachtige Nederland.

Al met al was mijn meest recente bezoek aan het Javaans Eetcafé opnieuw een doorslaand succes. Mijn vriendinnen hebben heerlijk gegeten, ondanks hun voorkeur voor andere keukens. De prijs is absoluut betaalbaar, ook als je geen Grouponbon gebruikt. Kortom: ik hoop dat het restaurant volzit, als ik volgende keer op zaterdagavond om 7 uur aan wil schuiven, want dat verdient het absoluut. En mijn vriendinnen? Die zijn EINDELIJK om.

High Tea @ High Tea & Co - Grave: Homemade??

Met vrienden hebben we jaren geleden de wondere wereld van de Bongobon ontdekt. Leuke, betaalbare bonnen, geschikt voor uitstapjes met meerdere personen. Ontzettend leuk, en zo geef je nog eens een kado waar je zelf ook profijt van hebt. Deze keer was ik de gelukkige ontvanger van een Bongobon voor High Tea. Het gidsje staat vol met leuke eettentjes waar je van een welverdiende versnapering kunt gaan genieten.. Hoe kies je dan?? Juist, door de omschrijving.
Na het hele pakketje doorgespit te hebben, kozen we voor een locatie in Breda. De meneer aan de telefoon wist me vriendelijk te vertellen dat zij de samenwerking met Bongo hadden beëindigd. Jammer voor hen, dat is weer 2 klanten minder..
Tweede keuze was High Tea & Co in Grave. Een uurtje rijden, maar dat zou de moeite dan ook wel waard zijn, dachten wij. Het begon echter al weinig hoopvol: reserveren moet via een 0900 nummer.. Hoe kom je er in hemelsnaam bij om je gasten te laten betalen om een reservering te maken, als ze hun zuurverdiende centjes bij jou op willen komen eten?? Maar goed, we hadden onze keuze gemaakt, dus op naar Grave.

De binnenkomst was erg positief. Het pand telt 3 verdiepingen in het oude centrum van Grave. Mooie omgeving en bij binnenkomst een tot in de puntjes uitgewerkte inrichting en aankleding. Bij nadere bestudering bleek zo'n beetje alles te koop te zijn, dus ik gok dat High Tea & Co hun krachten heeft gebundeld met de naastgelegen woonwinkel. Geen slecht idee!

Maar daar zit je dan, in die mooi ingerichte High Tea Room. Alleen. Van de pak-em-beet 20 tafels waren er welgeteld.. uhhh... nul bezet.. maar ach, het was nog vroeg.. en een doordeweekse dag.. die andere gasten komen vast later nog wel, hoop je dan.. Want hoe gezellig je het met je eigen gezelschap ook kunt maken, een beetje rumoer van andere gasten werkt stiekem toch wel sfeerverhogend, en het uitblijven van dit rumoer lijkt de tijd daadwerkelijk te vertragen..
De dame die ons hielp (ik gok de eigenaresse) kwam vlak na binnenkomst even vertellen dat de versnaperingen bereid werden. Tot die tijd konden we vast beginnen met theeleuten. Een wezenlijk onderdeel van het High Tea-en natuurlijk, dus daar doen we ook ons best voor. Jammer dat we maar keuze hadden uit 6 soorten thee. De gemiddelde HEMA heeft meer soorten en profileert zich niet als High Tea Room. Maar als dit het enige was geweest, had ik me hier best overheen kunnen zetten. Helaas.

Terwijl we wachtten, kwam een andere medewerker (de moeder van eerder genoemde dame?) binnen en liep de trap op richting keuken/woonruimte. Met een pak Homemade muffinmix uit de supermarkt in haar hand. WTF? Ik hoopte vurig dat het voor privé gebruik was, maar gekeken naar het vervolg van het avontuur, twijfel ik daar ten zeerste aan.

We kregen 2 gangen: een hartige en een zoete gang. Prima: hapjes een beetje uitspreiden geeft meer tijd om thee te leuten. Daar houd ik van. De eerste gang was dus de hartige. Het neerzetten van de borden ging wat klungelig, maar dat kon ik ze vergeven, gezien de indruk dat de tent redelijk nieuw was. Maar dan.. Laten we eerlijk wezen. Je proeft het verschil nu eenmaal tussen soepballen uit blik of verse ballen. Dit waren zeker de ballen uit blik. Op dat moment begon het bij mij al een klein beetje te jeuken, maar ach, er zijn genoeg horeca-zaken die hun soep bij de Sligro kopen. Vervolgens ging mijn aandacht naar de 'geperste groenten-chips'!? In mijn omgeving noemen we dat de Cassave Chips van de Conimex. Ze hadden het in het bakje netjes gemengd met Doritos. 2 gerechten achter elkaar die rechtstreeks uit de supermarkt komen? Geen goede binnenkomer. De quiche was gelukkig wel zelfgemaakt en best lekker (al had mijn gezelschap een halve tomaat in haar quiche en ik nog geen milimeter, kwestie van verdelen) en de sandwiches met zalm en brie waren op zich wel aardig. Ze waren hooguit wat simpel en niet al te creatief in de opmaak.

Gang 2: de zoete gang. Hier hadden we ons op verheugd. Ik als zoetekauw, en de ander als liefhebber van aardbeien (die wel in het boekje van Bongo stonden aangegeven, maar helaas op de menukaart waren verdwenen. We bleven echter toch tot het laatste moment hoop houden).
De scones kwamen op een apart bordje, net afgebakken (of opgewarmd?) met lekkere jam en clotted cream. Niets mis mee. Maar de rest.. tja.. Beeld je dit even in: Je neemt een etagière met 3 lagen.. Op de bovenste laag leg je 2 kleine stukjes nougat (zo te zien de luxe variant van de AH). Op de middelste laag leg je 2 lollies en 4 kleine koekjes (beide varianten koekjes ook duidelijk niet huisgemaakt). Op de onderste leg je 2 plakken cake en 4 koekjes. Wat heb je dan? Juist: een mager gevulde etagière die nou net niet uitstraalt waar je voor gekomen bent: uitbundigheid. Daarbij was duidelijk meer dan de helft opnieuw niet zelfgemaakt. En tot verdriet van de ander: geen aardbeien. Bittere (zoete?) teleurstelling dus.

Nu ga ik natuurlijk geen gegeven paard in de bek kijken. Het was een cadeau, en het was weer een hele ervaring, dus ik heb niets te klagen. Maar als je dan op de menukaart ziet dat een 'reguliere' gast voor voorgenoemd menu € 21,50 p.p. neerlegt, voorspel ik niet zoveel herhalingsbezoeken in de toekomst. Laten we eerlijk wezen: je gaat naar een restaurant om iets te eten wat je thuis niet krijgt of maakt. In dit geval had ik naar de supermarkt kunnen lopen en mijn vriendinnen voor de helft van het geld op hetzelfde kunnen trakteren. Gemiste kans. Ik ga pas terug naar High Tea & Co, als ze bij het overgrote deel van de menukaart vermelden dat het Homemade is. En dan bedoel ik niet het merk van de muffinmix.